علائم سایکوز ناشی از مواد

روان پریشی ناشی از مواد یک وضعیت سلامت روان است که در آن شروع دوره های روان پریشی یا علائم روان پریشی شما را می توان به شروع یا توقف مصرف الکل یا مواد مخدر (شروع مسمومیت یا شروع ترک) ردیابی کرد. . شما می توانید دوره های روان پریشی را فقط زمانی که از آن استفاده می کنید یا فقط زمانی که از آن استفاده نمی کنید، تجربه کنید. حتی ممکن است زمانی که در حال بهبودی از یک اختلال سوء مصرف مواد هستید به آن مبتلا شوید. با یک وضعیت روان پریشی، ممکن است نتوانید درک کنید که چه چیزی واقعی است و چه چیزی نیست، این قطع ارتباط با واقعیت می تواند با اثرات هر دارو یا الکلی که ممکن است استفاده می کنید پیچیده شود. اختلال روان پریشی ناشی از مواد مخدر می تواند یک وضعیت جدی باشد و نیاز به مراقبت پزشکی دارد.

اختلال روانپریشی ناشی از مواد چیست؟

روان پریشی یا روان پریشی ناشی از مواد مخدر یک بیماری روانی است که با مجموعه ای از دوره های روان پریشی مشخص می شود که احتمالاً ناشی از سوء مصرف مواد است. روان پریشی ناشی از مواد مخدر و روان پریشی ناشی از الکل نیز وجود دارد. دوره های روان پریشی اغلب شامل تفکر غیرعادی، توهم و قطع ارتباط با واقعیت است. روان پریشی ناشی از مواد می تواند به دلایل مختلفی مانند سوء مصرف مواد، مصرف بیش از یک مود مخدر یا ترک ایجاد شود، اما معمولاً نتیجه یک مشکل اساسی سلامت روان است که با مصرف مواد مخدر یا الکل تشدید می شود. متأسفانه، روان پریشی اغلب با خطر بالای خودکشی همراه است، به طوری که 18.4٪ از بیماران در اولین قسمت اقدام به آسیب رساندن به خود یا خودکشی می کنند.

علائم سایکوز ناشی از مواد مخدر

بسیاری از داروها به ویژه مواد توهم زا مانند ال اس دی باعث ایجاد توهم و هذیان می شود. روان پریشی ناشی از مواد مخدر شکل شدیدتر این توهمات است. ممکن است به طور ناگهانی در مصرف کننده مواد مخدر که قبلاً هرگز روان پریشی را تجربه نکرده است ظاهر شود یا با گذشت زمان بدتر شود. روان پریشی همچنین می تواند در طول ترک مواد مخدر، به ویژه در مصرف کنندگان با سابقه طولانی سوء مصرف و وابستگی، رخ دهد. هر دارویی که شیمی مغز را تغییر دهد، از جمله داروهایی که معمولاً به عنوان بخشی از “بالا” باعث ایجاد توهم نمی شوند، می توانند باعث روان پریشی شوند.

این شامل داروهای تجویزی و بدون نسخه و همچنین داروهای غیرقانونی می شود. حتی داروهای با مصرف بالا، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی گاهی اوقات می توانند باعث واکنش روانی شوند. شایع ترین علائم شامل توهماتی مانند بینایی و مشکلات حافظه است. علائم معمولاً به سرعت ظاهر می شوند و در عرض چند روز تا چند هفته برطرف می شوند. با این حال، اگر فردی دوباره آن دارو را مصرف کند، ممکن است در آینده دوره دیگری از روان پریشی داشته باشد. در حالی که روان پریشی ناشی از مواد معمولا مختصر است، مصرف الکل یا سایر مواد مخدر می تواند باعث ایجاد اختلالات روان پریشی طولانی مدت در افراد شود. روان پریشی می تواند بر احساس شما از نظر عاطفی، جسمی و ذهنی تأثیر بگذارد.

الکل، آمفتامین ها، فن سیکلیدین (PCP)، کوکائین و مواد توهم زا شایع ترین علل روان پریشی ناشی از مواد مخدر هستند. علائم روانپریشی مواد مخدر عبارتند از:

• پارانویا و وحشت
• توهم های یک فرد ممکن است چیزهایی را ببیند، بو کند یا بشنود که وجود ندارند.
• توهمات، ممکن است یک فرد عقاید نادرستی اتخاذ کند، همانند اینکه شیطان به دنبال آن است.
• رفتار خطرناک شخصی ممکن است سعی کند پرواز کند، به خود آسیب برساند، زیرا صدایی به او گفته است که این کار را انجام دهد یا برای دیگران خطر ایجاد کند. برخی از افرادی که روان پریشی را تجربه می کنند، پرخاشگر می شوند.
• قطع ارتباط با افراد دیگر یا واقعیت. ممکن است فردی کاتاتونیک یا کاملاً گوشه گیر به نظر برسد.
• هذیان های مذهبی، مانند تصور اینکه خدا پیام های خاصی برای شما می فرستد.
• مشکلات تمایز بین خیال و واقعیت، مانند تصور رابطه خاص با یک سلبریتی.
• مشکل در مراقبت از خود، از جمله فراموش کردن غذا خوردن و حمام کردن، یا احتکار وسایل.
• سوء ظن، از جمله سوء ظن در مورد عزیزان، یا دیگران در مورد آسیب رساندن به شما.
• مشکل در برقراری ارتباط واضح، از جمله اختلالات گفتاری و فکری.
• افکار درهم.
• هذیان (تصورات غلطی که معمولاً شامل تفسیرهای نادرست از ادراکات می شود).
• تجربیات (به عنوان مثال، فکر کردن به اینکه کسی می خواهد شما را جذب کند، اینکه شما ویژگی خاصی دارید)
• احساسات
• گیجی
• تحریک
• عدم علاقه به فعالیت ها
• اخلاق
• مشکل در ایجاد یا ردیابی مکالمات
• مشکل در به خاطر سپردن مسائل
• رفتار نامناسب (به عنوان مثال، حماقت، خنده نامناسب)
• بدون دلیل خاصی عصبانی یا ناراحت شدن.
• بسیار کم تحرک یا بی حال شدن.
• ناآگاهی کامل از محیط اطراف

دلایل و عوامل سایکوز ناشی از مواد

در حالی که مواد به تنهایی مستقیماً باعث روان ‌پریشی مرتبط با دارو یا ناشی از مواد مخدر نمی‌شوند، افرادی که در معرض خطر بالاتر روان‌پریشی هستند ممکن است توسط مواد خاصی تحریک شوند. در یک مطالعه طولی بر روی افرادی که از یک اختلال روانی ناشی از حشیش، مواد مخدر، محرک‌ها یا داروهای متعددی رنج می‌برند، عوامل خطر شامل:

• مرد بودن
• ·         30 سال یا کمتر
• داشتن وضعیت سلامت روان زمینه ای

این افراد نه تنها در معرض خطر روان پریشی ناشی از مواد بودند، بلکه در چند سال آینده نیز احتمال بیشتری برای ابتلا به اسکیزوفرنی داشتند.

مواد روانگردان

طیف گسترده ای از روانگردان ها می توانند باعث روان پریشی ناشی از مواد شوند، از جمله:

• الکل
• ماری جوانا
• فن سیکلیدین (PCP)
• مواد توهم زا
• مواد استنشاقی
• آرام بخش ها
• خواب آور ها
• آمفتامین ها
• محرک ها

داروها

روان پریشی می تواند در اثر سوء استفاده از مواد توهم زا یا داروهای تجویزی خاص ایجاد شود. در موارد نادر، افراد حساس می توانند روان پریشی را به عنوان یک عارضه جانبی حتی با استفاده صحیح از داروهای تجویزی تجربه کنند. دارو های که دارای عوارض احتمالی روان پریشی هستند:

• شل کننده های عضلانی
• آنتی هیستامین ها
• داروهای ضد افسردگی
• داروهای قلبی عروقی
• داروهای ضد فشار خون
• مسکن ها
• داروهای ضد تشنج
• داروهای ضد پارکینسون
• عوامل شیمی درمانی
• آنتی کولینرژیک ها
• مسکن
• کورتیکواستروئیدها
• استروئیدها
• سولفیرام

هرگاه علائم روان پریشی در حین مصرف داروهای تجویزی ظاهر شد، شخص یا یکی از عزیزان باید فوراً با پزشک تماس بگیرد. ممکن است لازم باشد بلافاصله مصرف دارو را به طور کامل قطع کنید. در صورت سوءمصرف این داروها، خطر ابتلا به روان پریشی نیز افزایش می یابد. وقتی صحبت از مسکن های بدون نسخه می شود، علائم روان پریشی از ماده ای به ماده دیگر متفاوت است. به عنوان مثال، مصرف مقادیر زیاد کوکائین به یکباره می تواند در عرض چند دقیقه باعث روان پریشی شود. روان پریشی ناشی از کوکائین یا آمفتامین معمولا باعث هذیان های آزاردهنده می شود.

مواد دخیل در اختلال سایکوز ناشی از مواد

هر ماده ای که ذهن را تغییر دهد، پتانسیل ایجاد روان پریشی را دارد، اگرچه در برخی از مواد بیشتر از سایرین شایع است. مصرف بیش از حد هر دارویی در مدت طولانی می تواند علائم روان پریشی را ایجاد کند. روان پریشی ناشی از مواد مخدر به طور کلی نادر است، اما برخی از موادی که احتمال بیشتری برای ایجاد آن دارند عبارتند از:

• آمفتامین و مث آمفتامین

این داروهای محرک می توانند پس از مصرف طولانی مدت علائم روان پریشی ایجاد کنند. علائم اغلب شامل پارانویا و هذیان است. اینها معمولاً موقتی هستند، اما در برخی موارد استثنایی استفاده بسیار سنگین و طولانی مدت، علائم روان پریشی می تواند ماه ها یا حتی سال ها ادامه داشته باشد.

• کوکائین

کوکائین یکی دیگر از محرک ها است، کوکائین همچنین پتانسیل ایجاد روان پریشی، اغلب هذیان های پارانوئید را دارد.

• توهم زا ها

این داروها ماهیت توهم دارند، اما به طور کلی پس از قطع مصرف آنها متوقف می شوند. برخی از افراد ممکن است سایر علائم موقت روان پریشی مانند پارانویا، هذیان، یا احساس بدشکلی را تجربه کنند. استفاده از مواد توهم زا نیز ممکن است باعث علائم روان پریشی مزمن شود.

• الکل

ترک الکل می تواند برای افرادی که برای مدت طولانی الکل مصرف کرده اند بسیار خطرناک باشد. یکی از عوارض احتمالی ترک اعتیاد به الکل  باعث ایجاد توهم می شود. ترک الکل همچنین ممکن است باعث دلیریوم ترمنز شود که می تواند علائم روان پریشی داشته باشد. مصرف زیاد و طولانی الکل ممکن است باعث علائم روان پریشی و یک وضعیت روان پریشی به نام سندرم کورساکوف شود که با کمبود ویتامین B1 مرتبط است.

• شاهدانه یا ماری جوانا

حشیش یا ماری جوانا می تواند در برخی افراد باعث روان پریشی شود. همچنین ماری جوانا مصنوعی حاوی ترکیبات آزمایشگاهی طراحی شده برای تقلید از کانابینوئیدهای طبیعی، ترکیبات تغییردهنده ذهن که به طور طبیعی در گیاه شاهدانه یافت می شوند، وجود دارد. این محصولات ممکن است حتی برای روان پریشی تحریک کننده تر باشند. روان پریشی مرتبط با حشیش در مصرف کنندگان جوان تر شایع تر است.

مصرف مواد و اختلال روان پریشی همزمان

برخی از افرادی که روان پریشی ناشی از مواد را تجربه می کنند، یک اختلال روان پریشی همزمان دارند، مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی مرتبط با روان پریشی. چندین علت بالقوه برای این بیماری همراه وجود دارد. به عنوان مثال، مطالعات نشان داده است افرادی که روان پریشی ناشی از مواد را تجربه می کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی هستند. این رابطه بسیار نزدیک به روان پریشی ناشی از حشیش است. افرادی که به هر دلیلی روان پریشی را تجربه کرده اند، به خصوص زمانی که تحت تأثیر یک ماده باشند، احتمال بیشتری دارد که دوباره آن را تجربه کنند. این افراد معمولاً حساسیت بیشتری نسبت به اثرات داروها دارند. یکی دیگر از پیوندهای بین اختلالات روان پریشی و مصرف مواد این است که افراد مبتلا به روان پریشی و بیماری های روانی مرتبط با آن بیشتر احتمال دارد مواد را به عنوان تلاشی برای خوددرمانی مصرف کنند. مصرف مواد همچنین ممکن است باعث ایجاد دوره های روان پریشی در فرد مبتلا به روان پریشی شود، چه تشخیص داده شده یا تشخیص داده نشده باشد.

روان پریشی ناشی از مواد چه مدت طول می کشد؟

سابقه پزشکی یک فرد، زمان استفاده از یک ماده خاص و میزان مصرف آن، همگی می توانند بر مدت زمانی که ممکن است علائم روان پریشی ناشی از مواد باقی بمانند، تأثیر بگذارد. در حالی که علائم ممکن است مدت کوتاهی پس از خارج شدن یک ماده از بدن فروکش کرده و متوقف شوند، سایر مواد ممکن است علائمی را ایجاد کنند که هفته ها طول بکشد. بنابراین، مصرف کنندگان مواد مخدر در بازه زمانی طولانی ممکن است علائم طولانی تری را تجربه کنند زیرا مواد مخدر بیشتری در بدن آنها وجود دارد. در بیشتر موارد، روان پریشی کمتر از یک روز طول می کشد. PCP یا کوکائین می تواند باعث روان پریشی شود و علائم گاهی اوقات ممکن است هفته ها طول بکشد.

به طور معمول، افرادی که از مسکن‌های خاصی استفاده می‌کنند، ممکن است علائم روان‌پریشی ناشی از دارو را تجربه کنند که برطرف شدن آن‌ها ممکن است تا یک هفته طول بکشد. افرادی که آمفتامین هایی مانند مث آمفتامین مصرف می کنند ممکن است علائمی را تجربه کنند که هفته ها طول می کشد. توجه به این نکته ضروری است که مصرف آمفتامین در برخی بیماران با اسکیزوفرنی (علائم پایدارتر روان پریشی) نیز همراه است. در مطالعه ای بر روی افراد مبتلا به حشیش یا اختلال سوء مصرف مواد مخدر انجام گرفته است، 46 درصد از افراد مبتلا به روان پریشی ناشی از مواد، بعداً به اسکیزوفرنی مبتلا شدند. افراد مبتلا به اختلال حشیش نسبت به علائم طولانی مدت آسیب پذیرتر بودند. حدود نیمی از افراد دیگر در این مطالعه علائم را تنها برای مدت کوتاهی تجربه کردند. روان پریشی طولانی مدت ممکن است به دلیل یک بیماری روانی زمینه ای مانند اسکیزوفرنی یا اختلال دوقطبی نیز باشد.

این ممکن است منجر به تشخیص سلامت روان مانند اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی شود. مکانیسمی که داروها باعث ایجاد اختلالات روان پریشی مرتبط با روان پریشی می شوند به خوبی شناخته نشده است. علاوه بر این، از آنجایی که بسیاری از افراد با تشخیص سلامت روان از مواد مخدر استفاده می کنند، برای محققان دشوار است که ارزیابی کنند که کدام شرایط سلامت روان تنها پس از مصرف مواد ظاهر می شود و کدام نتیجه مصرف مواد مخدر است.

درمان سایکوز ناشی از مواد

درمان روان پریشی ناشی از مواد معمولاً شامل قطع داروی ایجاد کننده روان پریشی و سپس نظارت بر فرد در یک محیط امن و آرام است. داروهای اضطراب مانند بنزودیازپین ها می توانند به بسیاری از علائم روان پریشی ناشی از دارو کمک کنند. داروهای ضد روان پریشی نیز می توانند کمک کنند، به ویژه زمانی که داروهای محرک دوپامین مانند آمفتامین ها باعث ایجاد دوره روان پریشی شوند. همیشه لازم نیست برای درمان روان پریشی به فرد دارو داده شود. تا زمانی که در یک محیط امن هستند، گاهی اوقات انتظار برای مدیتیشن بهترین راهبرد است، به خصوص زمانی که فرد داروی توهم زا مانند LSD یا قارچ سیلوزیبین مصرف می کند. سیندی ترنر، LCSW، LSATP، MAC بر اهمیت ایمنی هنگام ارزیابی موقعیتی که شامل روان پریشی ناشی از مواد مخدر است تأکید می کند و توضیح می دهد که چگونه به فردی که ممکن است آن را تجربه کند کمک کند:

ایمنی مهم ترین عاملی است که باید در هنگام تجربه یک روان پریشی ناشی از مواد مخدر در نظر گرفت. ما باید خطر یک فرد را ارزیابی کنیم: چه چیزی می بیند، می شنود یا تجربه می کند؟ آیا خطری برای سلامتی مانند افزایش ضربان قلب یا تشنج وجود دارد؟ چه کسی می تواند تا زمانی که اثرات دارو از بین برود با آنها بماند؟ تائید کنید که شخص چقدر ترسیده است و به او بگویید که بعید است دائمی باشد. اگرچه ممکن است برای آنها واقعی به نظر برسد، اما در واقع این اتفاق نمی افتد. هنگامی که دارو سیستم آنها را پاک می کند، معمولاً به عملکرد طبیعی خود باز می گردند. پس از پایان روانپریشی، درمان بر کمک به بهبودی فرد از سوءمصرف و وابستگی به مواد متمرکز است. درمان و دارو برای شرایط سلامت روان و یک محیط حمایتی عاری از مواد مخدر می تواند به فرد کمک کند مصرف مواد را ترک کند و از دوره های بعدی روان پریشی ناشی از مواد مخدر جلوگیری کند.

تشخیص سایکوز ناشی از مواد

برای تشخیص اختلال روانپریشی ناشی از مواد، علائم باید تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی شما داشته باشند. در حالی که تشخیص روان پریشی ناشی از مواد یا مواد مخدر از طیف اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی می تواند دشوار باشد، برخی از عوامل کلیدی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند. با علائم سوء مصرف مواد یا دارو:

• علائم در عرض یک ماه پس از مصرف یا ترک مواد مخدر، الکل یا هر دو شروع می شود
• قبل از مصرف یا ترک دارو هیچ علامتی مرتبط با روان پریشی گزارش نشده است.
• علائم معمولا کمتر از یک ماه طول می کشد.
• علائم معمولا پس از قطع کاهش می یابد.

افراد معمولاً گفتار یا رفتار نامنظم یا کاهش بیان عاطفی را تجربه نمی کنند، که از علائم رایج اسکیزوفرنی و سایر اختلالات روان پریشی است.

• شروع در هنگام مسمومیت

علائم اختلالات روانپزشکی ناشی از مواد می تواند تقریبا بلافاصله پس از مصرف برخی مواد شروع شود. هنگامی که یک فرد تشخیص داده می شود، پزشک یا متخصص سلامت روان تشخیص می دهد که آیا علائم زمانی شروع شده است که این ماده هنوز در سیستم فرد وجود داشته است. چنین موردی به عنوان شروع مسمومیت شناخته می شود.

• شروع در هنگام خروج

علائم روان پریشی ناشی از مواد یا مواد مخدر نیز ممکن است در طول ترک ظاهر شود. پزشک شما مدت زمان باقی ماندن علائم شما را بررسی می کند تا مطمئن شود که سایر اختلالات سلامت روان نیازی به رد شدن ندارند. اگر علائم بیش از یک ماه طول بکشد و ماده از بدن شما پاک شده باشد، ممکن است اطلاعات بیشتری جمع آوری کنند تا ببینند آیا اختلال روانی دیگری، مانند اختلال خلقی مرتبط با مواد، با تجربه شما از علائم مطابقت دارد یا خیر.

مقابله با سایکوز ناشی از مواد

اگر شما یا یکی از عزیزانتان علائم سوء مصرف مواد یا دارو را تجربه می کنید، مهم است که مراقبت خود را در اولویت قرار دهید. علاوه بر جستجوی مراقبت های حرفه ای، ممکن است:

• یادگیری تمرکز حواس را برای کمک به کاهش استرس شروع کنید.
• در تمرینات تنفسی شرکت کنید تا خودتان را زمینگیر کنید.
• مراقب علائم خستگی باشید و برای رهایی از استرس وقت بگذارید.
• با عزیزان خود در مورد آنچه تجربه می کنید ارتباط برقرار کنید.