زودرنجی و عوامل آن

حساسیت یا همان زود رنجی احساسی که همواره ممکن است همه ی افراد آن را در زندگی خود تجربه کنند ،اما این حساسیت در زندگی بر روابط مان با اطرافیان و دوستان مان تاثیر منفی خواهد گذاشت . و عواطف ما را آلوده می کند و با عث می شود خلق و خوی ما عوض شده و به فردی عصبی ، پرخاشگر و در بعضی مواقع بی حوصله تبدیل شویم در این مواقع همیشه اطرافیان خود را مقصر آنچه پیش آمده می دانیم و آستانه تحمل مان بسیار پایین است . انتقاد پذیر نبوده و همیشه برای اتفاقات پیش آمده دلایل غیر منطقی داریم که از نظر خودمان منطقی است . دیگران ما را نمی فهمند و می گوییم ما را درک نمی کنند . آیا این مشکل قابل حل و درمان می باشد ؟ بله قابل درمان می باشد . اما در ابتدا فرد زود رنج باید از مشکل خود شناخت کافی پیدا کند و به آن اقرار نماید و تصمیم خود را برای درمان و انتخاب راه حل مناسب برای آن گرفته ، ریشه و منشأ حساسیت خود را یافته و بداند چه عاملی باعث حساسیت او شده است که در این صورت نیمی از مشکل را خود را حل می کند.

تعریف زود رنجی

در فارسی زود رنج به معنی کسی است که زود برنجد و آزرده خاطر شود در واقع نازک دل است و به او نازک نارنجی می گویند . در روانشناسی حساسیت و زود رنجی تحت عنوان تحریک پذیری زیاد نیز شناخته شده است و فرد بیشتر از دیگران تحت تاثیر رویدادها و جریانات زندگی قرار می گیرد و دچار هیجانات منفی می شود.و فرد زود رنج در مقابل کنش های غیرمنطقی و حتی منطقی یک واکنش را نشان می دهد و آن به شکل پر خاشگری و تند خویی می باشد .

جلو گیری از زود رنجی

برای اینکه از زود رنجی جلوگیری کنیم در ابتدا باید سعی کنیم ؛

1. فرزندان خود را درست تربیت کنیم : یعنی والدین باید طوری با فرزندان خود برخورد نمایند که در نوجوانی ، جوانی و بزرگسالی اب کوچکترین مشکل و برخورد نامناسب شکننده نباشند .
2. لحن ، نوع کلام و زبان بدن باید متناسب با نیازها و شخصیت افراد باشد .
3. بعد از هر جر و بحث به آن فکر نکنیم .
4. با اینکه رفتارمان را کنترل می کنیم ولی دیگران را از شرایط روحی خود مطلع کنیم مثأل بگوییم که این رفتار شما باعث ناراحتی من شده است .
5. برای ارزیابی یک برخورد با افراد عاقل و با تجربه صحبت کنید این کار باعث آرامش انسان می شود.
6. در هر مسئله ای انتظار بدترین برخورد را از افراد داشته باشیم تا زمانی که برخورد بهتری می شود بسیار خشنود و راضی باشیم .

نشانه های زود رنجی

1. در کارها و فعالیت های گروهی احساس نا آرامی می کنند و احساس می کنند نقش سازنده ای در گروه ندارند .
2. در محیط های شلوغ احساس نا امنی و ناراحتی می کنند .
3. در مواجهه با ترافیک و سایر اتفاقات نا خوشاین هیجانات منفی بیشتری را ابراز میکنند.
4. به نظرات اطرافیان در مورد خود بسیار اهمیت می دهند و تابع دستوراتشان هستند .
5. زمانی که از اطرافیان خود برنجند آنها را ترک می کنند .
6. در مقابل اصالحات و تغییرات جبهه می گیرند .
7. در روابط احساسی و عاشقانه بیش حد نگران قضاوت قرار گرفتن از سوی همسرشان می باشند .
8. هنگام گوش دادن اخبار منفی نسبت به دیگران احساس ناراحتی بیشتری دارند.
9. در جمع اغلب احساس خوبی ندارند .
10. اغلب احساس می کنند که مورد قضاوت دیگران قرار گرفتند.
11. انتقادات نسبت به خود را پذیرا نمی باشند حتی اگر منطقی باشد.

علائم زود رنجی

• روال عادی زنگی افراد زود رنج دچار تغییر، تنش و چالش شده و استرس و بی قراری بر آنان غالب می شود .
• غم ، خشم و اضطراب در چهره و افکار آنان مشهود است .
• دچار اختالالت هراس یا همان فوبیا می شوند . فوبیا همان ترس شدید از شخصیت ، شئ یایک موقعیت می باشد .
• در زمانی که نتوانند به خواسته های خود برسند احساس پوچی و بی ارزشی میکنند.
• به دلیل مقایسه خود و زند گیشان با افراد دیگر و زندگی آنان احساس نارضایتی می کنند .
• همواره ترس از طرد شدن از طرف دیگران را دارند حتی اگر مسئله ای جزئی ، کوچک و پیش پا افتاده باشد و در نگرانی به بسر می برند
• گیجی و عدم تمرکز در کارهایشان را دارند .
• تنفس سریع یا سطحی دارند
• دچار افسردگی و استرس می باشند .
• به افکار و احساسات منفی فرو می روند .
• از شرایط اجتماعی ناعادالنه ی حاکم در جامعه احساس خشم و نارضایتی دارند

علت زود رنج بودن

عوامل مختلفی ممکن است باعث زود رنجی و حساسیت شود که بعضی از آن زیستی ، شخصیتی و محیطی که فرد در آن رشد می کند و حتی نحوه تربیت والدین نیز در زود رنجی و حساسیت فرد تاثیر گذار می باشد ما در اینجا به چندین مورد اشاره می کنیم.

1. کم خونی
2. کاهش سطح قند خون
3. تغییرات هورمونی
4. سندرم پیش از قائدگی در زنان

قرص برای زودرنجی

کمبود کلسیم و ویتامین D عالئم جسمی و رفتاری مانند خستگی ، زود رنجی ، شکستگی سریع استخوان ها را دارد که با مصرف مکمل کلسیم ها یا ویتامین D قابل پیشگیری است ، همچنین کمبود ویتامین B1 باعث پرخاشگری ، حساسیت و زود رنجی می شود که با مصرف گوشت قرمز ،غلات ، پسته ، بادام و… قابل جبران می باشد.

درمان زود رنجی با فیلترهای ذهنی

زود رنجی عالوه بر اینکه باعث مختل شدن زندگی شخص شده او را از فردی فعال و شاد به انسانی منفعل و غمگین مبدل ساخته و سبب پایین آمدن اعتماد به نفس او شده و باعث استرس در انسان می شود . شخص زود رنج از حرف دیگران سریع ناراحت می شود و نگرشی منفی نسبت به دیگران دارد و ترجیح می دهد در جمع نباشد غافل از اینکه گوشه گیری و منزوی بودن باعث تشدید حساسیت و احساسات منفی می شود. حاال چند فیلتر ذهنی را بیان نموده که باعث می شود بر زود رنجی خود غالب شوبد.

• با نگرشی مثبت خود را در موقعیت جدید قرار دهید و از واقعیت فرار نکنید .
• در تربیت فرزندان توجه زیاد یا بالعکس کم توجهی باعث زود رنجی در افراد می شود حتی ترتیب آنها در بین خواهر و برادر ها و اختالف سنی و نحوه برخورد والدین همگی در زود رنجی تاثر گذار می باشد . پس والدین در تربیت فرزندان خود توجه کافی داشته باشید.
• کسانی که در زندگی وسواس دارند دچار وسواس فکری یا رفتاری می شوند .
• از ذهن خوانی پرهیز کنید .
• احساسی استدلال نکنید .
• شتاب زده تصمیم نگیرید .
• از اختلاف نظر اجتناب کنید.

و حرف آخر در درمان زود رنجی

ورزش منظم ، تنظیم رژیم غذایی مناسب ، خواب کافی ، تمرین تکنیک تنفس دیافراگمی ، تمرین مدیتیشن ، صحبت با دوستان و اعضای خانواده می تواند کمک زیادی به روند بهبود شما خواهد کرد . درمان حساسیت و زود رنجی به یادگیری مهارت تنظیم هیجانی و کنترل احساسات فرد بستگی دارد و برای شناسایی علت و درمان و مهارت به روانشناس نیاز دارد تا علل و ریشه بررسی و در صورت اختالالتی نظیر اضطراب و افسردگی برنامه درمانی مشخصی را برای شخص تعیین نماید .

زود رنجی چیست؟

وقتی فردی احساس زود رنجی  می کند، چیزهای کوچکی که معمولاً او را آزار نمی دهد، می تواند باعث آزار یا تحریک او شود. تنش حاصل می تواند فرد را نسبت به موقعیت های استرس زا حساس تر کند. زود رنجی یک احساس رایج است در حالی که زود رنجی می تواند طبیعی باشد و هرکسی آن را گاهی اوقات تجربه می کند، ممکن است نشان دهنده یک بیماری زمینه ای نیز باشد.

عوامل زیادی می‌توانند باعث زود رنجی شوند یا به آن کمک کنند، از جمله استرس زندگی، کمبود خواب، سطح پایین قند خون و تغییرات هورمونی، اگر احساس زود رنجی مداوم، فراگیر یا ناراحت کننده دارید، با پزشک خود صحبت کنید. چنین احساساتی می تواند بیش از حد شود و در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد کند و انجام وظایف عادی روزانه شما را دشوار کند و روابط شما با دیگران را مختل کند.

زود رنجی ممکن است نشانه چیزهای مختلفی باشد از جمله استرس، افسردگی، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، مصرف مواد مخدر، اضطراب، اختلال دوقطبی، سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، محرومیت از خواب، اختلالات طیف اوتیسم، زوال عقل، درد مزمن، و اسکیزوفرنی. زود رنجی یک احساس رایج است که بسیاری از افراد به طور منظم آن را تجربه می کنند. هنگامی که افراد احساس زود رنجی می کنند، آزارهای کوچکی که معمولاً ممکن است نادیده گرفته شوند، به منبع تحریک و عصبانیت تبدیل می شوند.

زود رنجی شدید، یا احساس زود رنجی طولانی مدت، گاهی اوقات می تواند نشان دهنده یک بیماری زمینه ای مانند عفونت یا دیابت باشد. همچنین ممکن است نشانه ای از یک بیماری روانی مانند اضطراب یا افسردگی باشد. در این مقاله به بررسی عواملی که می تواند باعث زود رنجی در بزرگسالان و کودکان شود می پردازیم و نکاتی را برای درمان زود رنجی ارائه دهیم.

استرس زندگی

استرس زندگی یکی از دلایل اصلی زود رنجی است. گذراندن یک دوره استرس زا می تواند باعث شود که فرد بیش از حد معمول احساس زود رنجی کند. هنگامی که فردی یک رویداد استرس زا در زندگی را تجربه می کند، که ممکن است با کار، مدرسه، تروما یا غم و اندوه مرتبط باشد، ممکن است مدیریت احساسات دشوارتر شود و ممکن است غرق شوند همچنین ممکن است نسبت به افراد اطراف خود کمتر احساس تحمل کنند. احساس غرق شدن در استرس زندگی طبیعی است، اما دوره های طولانی استرس می تواند منجر به خستگی عاطفی شود.  شناخت علائم اولیه استرس و انجام اقداماتی برای تسکین این احساس می تواند به افراد کمک کند تا از فرسودگی شغلی جلوگیری کنند. اتحاد ملی برای بیماری های روانی (NAMI) نکات مفیدی را برای مقابله با استرس زندگی ارائه می دهد.

افسردگی

افسردگی نزدیک به 16 میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. این می تواند در طیف گسترده ای از علائم ظاهر شود و اغلب باعث غم و اندوه مداوم، خستگی و زود رنجی می شود. یکی از نشانه های اولیه افسردگی یا عود افسردگی، احساس قوی تر زود رنجی است. زود رنجی یکی از علائم افسردگی در مردان بیشتر از زنان است و اغلب در کنار احساسات پرخاشگرانه، ریسک پذیری و سوء مصرف مواد نیز رخ می دهد. مؤسسه ملی سلامت روان بیان می کند که اگر افراد به مدت 2 هفته یا بیشتر هر یک از علائم زیر را تجربه کنند ممکن است افسردگی داشته باشند:

• احساس گناه، بی ارزشی یا ناامیدی
• از دست دادن علاقه به فعالیت های زمانی لذت بخش
• خستگی
• مشکلات تمرکز یا حافظه
• سردرد
• مشکلات گوارشی
• تغییرات ناگهانی در اشتها یا وزن

همه علائم افسردگی را تجربه نمی کنند. علائم ممکن است از نظر شدت و مدت متفاوت باشد.

اضطراب

احساس اضطراب اغلب در پاسخ به موقعیت های استرس زا در زندگی، مانند مشکلات در محل کار، آماده شدن برای یک امتحان مهم، یا گذراندن تغییرات قابل توجه در زندگی ایجاد می شود. این نوع اضطراب معمولاً با گذر از موقعیت استرس زا از بین می رود.

با این حال، اضطراب ممکن است در طول زمان باقی بماند یا بدتر شود و به شدت بر فعالیت های روزانه، عملکرد کاری و روابط شخصی فرد تأثیر بگذارد.

اگر فردی اضطراب یا نگرانی بیش از حدی داشته باشد که 6 ماه یا بیشتر طول بکشد، ممکن است اختلال اضطراب فراگیر (GAD) داشته باشد که هر سال 20٪ از بزرگسالان منبع مورد اعتماد در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم GAD می تواند در انواع دیگر اختلال اضطراب رخ دهد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• زود رنجی
• ضربان قلب سریع
• تنفس کم عمق
• تنش عضلانی
• مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری
• مشکلات به خواب رفتن یا ماندن در خواب

افراد ممکن است حملات پانیک را نیز تجربه کنند. حمله پانیک به دوره‌ای از ترس شدید اشاره می‌کند که بدون هشدار یا با هشدار ایجاد می‌شود و در عرض چند دقیقه به اوج خود می‌رسد. محرک های دقیق از فردی به فرد دیگر متفاوت است و ممکن است همیشه آشکار نباشند. افرادی که حملات پانیک را تجربه می کنند ممکن است نگران زمان وقوع حمله بعدی باشند. آنها ممکن است برای اجتناب از موقعیت‌ها، مکان‌ها یا رفتارهایی که می‌توانند باعث حمله شوند، دست به کار شوند. فکر کردن به محرک‌ها و حملات پانیک می‌تواند باعث شود فرد احساس ناراحتی و عصبانیت کند.

اختلالات فوبیا

اصطلاح فوبیا ترس یا بیزاری شدید نسبت به یک شی، شخص یا موقعیت خاص را توصیف می کند. فکر کردن در مورد موقعیت یا مورد فوبیا یا قرار گرفتن در معرض آن می تواند باعث شود فرد احساس غرق شدن، وحشت زدگی و زود رنجی بیش از حد معمول کند. افرادی که دارای اختلال فوبیا هستند ممکن است احساس ترس یا اضطراب شدید در مورد موارد زیر داشته باشند:

• پرواز کردن
• ارتفاعات
• خون
• موقعیت های اجتماعی
• حیوانات خاص مانند سگ یا مار
•  

کمبود خواب

کمبود خواب می تواند باعث شود فرد در روز بعد احساس زود رنجی کند. نخوابیدن کافی یا کم خوابی می تواند فرد را در روز بعد زود رنج کند. اگر کودکان به اندازه کافی خواب با کیفیت نداشته باشند، به‌ویژه به‌طور غیرعادی تزود رنج یا احساساتی می‌شوند. اگر فردی همیشه احساس خستگی می کند یا متوجه می شود که خوابیدن باعث سرحال شدن او نمی شود، ممکن است دچار اختلال خواب باشد که باعث می شود به طور منظم شب از خواب بیدار شود، مانند بی خوابی یا آپنه خواب. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) منبع معتبر اعلام کرده است که از هر سه بزرگسال یک نفر به اندازه کافی نمی خوابد. آنها توصیه می کنند که بزرگسالان حداقل 7 ساعت در شب بخوابند. نوجوانان باید 8 تا 10 ساعت در شبانه روز از منبع قابل اعتماد استفاده کنند، در حالی که نوزادان ممکن است تا 16 ساعت نیاز داشته باشند. خواب کافی و با کیفیت برای سلامتی مهم است. در تقویت عملکرد ذهنی، تمرکز و عملکرد سیستم ایمنی نقش دارد و همچنین خطر ابتلا به بیماری های قلبی و افسردگی را کاهش می دهد. افراد می توانند با اتخاذ روش های زیر برای بهبود بهداشت خواب خود کیفیت خواب خود را افزایش دهند:

• اجتناب از خوردن وعده های غذایی بزرگ و نوشیدن کافئین و الکل قبل از خواب
• خوابیدن در یک اتاق تاریک و ساکت
• حذف وسایل الکترونیکی مانند تلویزیون، کامپیوتر و تلفن از اتاق خواب
• تلاش برای به خواب رفتن و بیدار شدن در ساعت معین هر روز، از جمله در تعطیلات آخر هفته
• ورزش منظم
• قند خون پایین

داشتن قند خون پایین که هیپوگلیسمی نامیده می شود، می تواند بر سلامت جسمی و روانی فرد تأثیر بگذارد. قند خون پایین معمولاً بر افراد مبتلا به دیابت در نتیجه استفاده از انسولین و سایر داروهای دیابت تأثیر می گذارد. با این حال، افراد مبتلا به دیابت یا بدون دیابت، اگر برای چندین ساعت غذا نخورده باشند، ممکن است دچار هیپوگلیسمی موقت شوند.

علائم هیپوگلیسمی منبع مورد اعتماد عبارتند از:

• زود رنجی یا عصبی بودن
• مشکل در تمرکز
• ضربان قلب سریع
• لرزیدن
• سردرد
• خواب آلودگی
• احساس سرگیجه یا سبکی سر

هیپوگلیسمی همچنین می تواند بر خواب فرد تأثیر بگذارد. افراد در طول شب می توانند کابوس و تعریق بیش از حد را تجربه کنند.

• عدم تعادل هورمونی

عدم تعادل هورمونی می تواند علائم جسمی و روانی مختلفی از جمله زود رنجی ایجاد کند. سطوح بالای استرس، تغذیه نامناسب و خواب ناکافی می تواند بر هورمون های افراد تأثیر بگذارد.

سایر علل احتمالی عدم تعادل هورمونی عبارتند از:

• دیابت
• پرکاری تیروئید
• سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
• یائسگی
• سطوح پایین تستوسترون یا سطوح بالای استروژن می تواند باعث زود رنجی در مردان شود.
• سندرم پیش از قاعدگی

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) نمونه ای از عدم تعادل هورمونی رایج است که می تواند منجر به نوسانات خلقی و زود رنجی شود. سندرم پیش از قاعدگی بسیار شایع است، به طوری که بیش از 90٪ از افراد، علائم PMS را در هفته یا دو هفته قبل از عادت ماهانه خود گزارش می کنند.

سایر علائم رایج PMS عبارتند از:

• سردرد
• خستگی
• احساس ناخوشی
• افزایش اضطراب
• به راحتی گریه می کند
• هوس های غذایی
• نفخ شکم
• سینه های حساس یا متورم
• یبوست یا اسهال

اگر فردی در آستانه قاعدگی خود زود رنجی شدید، افسردگی یا اضطراب را تجربه کند، ممکن است به اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) مبتلا باشد. این وضعیت تا 5٪ منبع مورد اعتماد زنان در سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد. یک پزشک می تواند اطلاعاتی در مورد گزینه های درمانی PMDD ارائه دهد.

زود رنجی در کودکان

کودکان خردسال مراحلی را طی می کنند که کم و بیش زود رنج به نظر می رسند. این مراحل بخشی طبیعی از توسعه هستند. کودکان در صورت ابتلا به عفونت ویروسی یا باکتریایی اغلب زود رنج به نظر می رسند. این زود رنجی معمولاً زمانی که احساس بهتری داشته باشند از بین می رود.

در موارد دیگر، زود رنجی در کودکان و نوجوانان می تواند نشان دهنده یک اختلال خلقی یا رفتاری باشد، مانند:

• اختلال اضطراب
• اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD)
• اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD)
• افسردگی

اختلالات خلقی و رفتاری نسبتاً شایع است. طبق یک مطالعه در سال 2019 در مورد اختلالات خلقی و رفتاری در کودکان 3 تا 17 ساله:

• 4 درصد دارای اختلال رفتاری یا رفتاری هستند
• 1 درصد اضطراب دارند
• 2 درصد افسردگی دارند

زود رنجی در افراد مسن

دلایل زود رنجی در بزرگسالان مسن تر مانند افراد جوان تر است، اگرچه احتمال افزایش نوسانات خلقی، افسردگی و زود رنجی وجود دارد که با درد فیزیکی، انزوا، تنهایی یا یک بیماری زمینه ای مرتبط است. موسسه ملی تغییرات خلق و خو، تغییرات شخصیتی و افزایش بی قراری را به عنوان علائم اولیه بیماری آلزایمر، رایج ترین شکل زوال عقل، فهرست می کند.

علائم زود رنجی

زود رنجی می تواند منجر به رفتارها و احساسات مختلف شود. برخی از علائم رایج زود رنجی عبارتند از:

• آشفتگی، ناامیدی و دلخوری
• گیجی و مشکل در تمرکز
• مشکل در ایجاد اسکان یا تغییر برنامه
• تعریق بیش از حد
• خستگی
• افزایش تعداد تنفس
• بالا رفتن ضربان قلب
• حساسیت بیش از حد
• مزاج کوتاه
• تنش

افرادی که احساس زود رنجی می کنند لزوماً همه این علائم را تجربه نمی کنند یا همیشه علائم را احساس نمی کنند، ممکن است در یک لحظه احساس خوبی داشته باشند، اما یک ناراحتی کوچک ممکن است آنها را تحریک کند. واکنش بعدی ممکن است نامتناسب با وضعیت به نظر برسد، این اغلب منجر به تنش بیشتر می شود که باعث می شود فرد نسبت به استرس حساس تر و واکنش نشان دهد.

شناسایی زود رنجی

اگر به طور منظم زود رنجی یا زود رنجی را تجربه کرده اید، مهم است که با یک متخصص پزشکی یا روانپزشک تماس بگیرید.  در طول ویزیت، پزشک درباره مدت، شدت و تأثیر علائم با شما صحبت خواهد کرد. از شما در مورد سابقه پزشکی، داروهایی که مصرف می کنید و عادات سبک زندگی تان سوال می شود. پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و ممکن است آزمایش های آزمایشگاهی را برای رد هر گونه شرایط پزشکی که ممکن است به علائم شما کمک کند انجام دهد.  به عنوان مثال، شرایطی مانند پرکاری تیروئید و دیابت می تواند باعث ایجاد احساس زود رنجی شود. همچنین ممکن است از شما خواسته شود که پرسشنامه ای را برای غربالگری علائم بیماری های روانی مانند اضطراب یا افسردگی پر کنید.

دلایل زود رنجی

یک سری چیزها می توانند باعث زود رنجی شوند. اکثر مردم هر از گاهی حالت های زود رنجی را تجربه می کنند، اما دوره های بیش از حد و طولانی زود رنجی می تواند نشانه ای از یک وضعیت سلامت جسمی یا روانی باشد. برخی از علل احتمالی عبارتند از:

• اضطراب
• افسردگی
• قند خون پایین
• عدم تعادل هورمونی
• خواب بد
• سندرم پیش از قاعدگی (PMS)
• فشار

در دوران کودکی، خلق و خوی زود رنجی می‌تواند در دوره‌های خاصی از رشد طبیعی باشد. با این حال، آنها همچنین می توانند نشانگر وضعیتی مانند اضطراب، اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یا اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) باشند.

سلامت روان و زود رنجی

برای زود رنجی ناشی از شرایط سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی، پزشک ممکن است روان درمانی، داروها یا ترکیبی از هر دو را توصیه کند. داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی و سایر داروهای تثبیت کننده خلق و خو ممکن است تجویز شوند.

شرایط پزشکی و زود رنجی

برای علائم ناشی از یک وضعیت پزشکی مانند عدم تعادل هورمونی یا دیابت، پزشک شما درمان مناسب برای نیازهای خاص شما را توصیه می کند. صرف نظر از علت زمینه ای، پزشک ممکن است تغییراتی در سبک زندگی شما را نیز توصیه کند که ممکن است به بهبود خلق و خوی شما کمک کند. برای مثال، خواب بیشتر و پیروی از یک رژیم غذایی سالم ممکن است مفید باشد.

درمان زود رنجی

گزینه های درمانی برای زود رنجی بسته به علت زمینه ای متفاوت است. درمان موثر علت، احساس زود رنجی و سایر علائم مرتبط را از بین می برد. داروهایی مانند تثبیت کننده های خلق و خو و داروهای ضد افسردگی می توانند به درمان اختلالات خلقی کمک کنند. مشاوره حرفه ای می تواند به کاهش علائم مربوط به خلق و خو، مانند ترس، نگرانی و زود رنجی کمک کند. درمان عدم تعادل هورمونی شامل تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی و همچنین هورمون درمانی است. هورمون درمانی ممکن است برای همه موثر نباشد، بنابراین بهتر است قبل از شروع مکمل های هورمونی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده مشورت کنید.

مقابله با زود رنجی

اگر با احساس زود رنجی سر و کار دارید، چندین استراتژی مختلف وجود دارد که می توانید برای مقابله با آنها استفاده کنید.

ممکن است متوجه شوید که برخی از تکنیک‌ها برای شما بهتر از سایرین کار می‌کنند، بنابراین ممکن است برای تعیین اینکه چه استراتژی‌هایی بیشترین کمک را به شما می‌کنند، باید آزمایش کنید.

• غذاهای سالم و مغذی بخورید

پیروی از یک رژیم غذایی سالم و پرهیز از غذاهای پرچرب و قند زیاد می تواند به شما کمک کند تا در کل احساس بهتری داشته باشید، که ممکن است به تقویت خلق و خوی شما کمک کند.

• در فعالیت بدنی منظم شرکت کنید

نشان داده شده که ورزش منظم تأثیر مفیدی بر افسردگی دارد، بنابراین هر روز مدتی را به حرکت اختصاص دهید، چه یک جلسه تمرین هوازی در باشگاه یا پیاده روی در اطراف بلوک.

• محرک های خود را شناسایی کنید

در حالی که برخی از افراد ممکن است بیشتر اوقات احساس زود رنجی کنند، در موارد دیگر ممکن است متوجه شوید که موقعیت های خاصی وجود دارد که این حالت ها را تحریک می کند.

به زمان هایی که بیشترین احساس عصبانیت را دارید توجه کنید. آیا در زمان خاصی از روز، به دنبال رویدادهای خاص یا در اطراف افراد خاصی اذیت می شوید؟ هنگامی که بهتر متوجه شدید چه چیزی این احساسات را تشدید می کند، بهتر می توانید به دنبال راه هایی برای جلوگیری از خلق و خوی زود رنجی باشید.

• تکنیک‌های جدید آرامش را بیاموزید

استراتژی‌هایی مانند تنفس عمیق و تجسم می‌توانند به شما در آرام کردن ذهن و بدنتان در هنگام شروع آشفتگی کمک کنند.

• عادات خواب خوب را تمرین کنید

کم خوابی یکی از دلایل رایج زود رنجی است، بنابراین روی داشتن یک روال آرامش بخش قبل از خواب و رفتن به رختخواب و بیدار شدن در زمان مشخص هر روز تمرکز کنید.

• تمرین ذهن آگاهی

تحقیقات نشان داده است که ذهن آگاهی، تکنیکی که شامل تمرکز بر لحظه حال می شود، می تواند در کاهش علائم شرایطی مانند اضطراب و افسردگی مفید باشد.

• به دنبال حمایت اجتماعی باشید

داشتن دوستان و خانواده در هنگام مقابله با عصبانیت می تواند مفید باشد. جستجوی حمایت اجتماعی و صحبت در مورد نگرانی های خود با دیگران نیز می تواند با ترس، نگرانی و تنهایی که ممکن است به خلق و خوی بد خلقی کمک کند، مبارزه کند.

• مراقبه را امتحان کنید

تحقیقات نشان می دهد که مدیتیشن می تواند به افراد کمک کند تا با استرس کنار بیایند و خلق و خوی خود را بهبود بخشند.

• در یک دفترچه یادداشت بنویسید

نگه داشتن یک دفتر خاطرات می تواند به شما کمک کند در طول زمان الگوهایی را در خلق و خوی خود جستجو کنید، که ممکن است به شما کمک کند تا چیزهایی را که باعث تحریک احساسات می شود شناسایی کنید.  نگه داشتن یک دفتر خاطرات سپاسگزاری را در نظر بگیرید، که ممکن است به شما کمک کند بهتر روی احساسات مثبت تمرکز کنید و با استرس و منفی‌گرایی که ممکن است در ایجاد احساسات آشفته و آزار دهنده نقش داشته باشد، مبارزه کنید. در حالی که استراتژی های خودیاری وجود دارد که می تواند به تسکین خلق و خوی زود رنجی شما کمک کند، اگر این احساسات برای مدت طولانی ادامه پیدا کرد یا بیش از حد شد، باید همیشه با پزشک خود صحبت کنید.  پزشک شما می تواند تعیین کند که چه چیزی ممکن است باعث این احساسات شود و درمان هایی را توصیه کند که به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.

کلام آخر

افراد می توانند دوره های زود رنجی را در پاسخ به موقعیت های استرس زا تجربه کنند. زود رنجی مداوم ممکن است نشان دهنده یک اختلال فیزیکی یا روانی زمینه ای باشد، مانند:

• افسردگی
• اضطراب
• قند خون پایین
• عدم تعادل هورمونی

کودکان ممکن است به عنوان بخشی طبیعی از رشد، زود رنجی  به نظر برسند. در موارد دیگر، زود رنجی ممکن است به دلیل عفونت، اختلال خلقی، یا اختلال رفتاری مانند ADHD، افسردگی یا اضطراب باشد. افراد مسن نیز ممکن است در صورت احساس انزوا یا تنهایی، دوره های مکرر زود رنجی را تجربه کنند. بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی، مانند بیماری آلزایمر، می‌توانند باعث تغییراتی در خلق و خو یا شخصیت فرد شوند. اگر افراد احساس کنند که برای مدیریت زود رنجی خود به کمک نیاز دارند، می توانند با یک پزشک یا یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده صحبت کنند.

سوالات متداول

آیا درمان سریعی برای زود رنجی وجود دار؟

به طور کلی بله شدنی است اما این پروسه باید دقیقا زیر نظر روانشناس انجام گیرد در غیر این تبعاتی برای فرد دارد.

دلایل زود رنج بودن چیست؟

به چندین موارد بر می گردد اما به طور کلی می توان در چهار دسته که فراتر از این نیز هست صحبت کرد (کم خونی) (کاهش سطح قند خون)  (تغییرات هورمونی) (سندرم پیش از قائدگی در زنان)